Ný og betri síða

www.nunnurnar.com

Fínir kjóla og kolklikkuð raftæki

Hefði ég séð mér fært að mæta á óskarsverðlaunahátíðina þetta árið þá hefði ég valið mér þennan kjól

Finnst hann svo fínn. Skil ekki af hverju einvher var að æla yfir hann á netinu. Hlýtur að vera af því að það sést enginn brjóstaskora og hann nær niður fyrir miðjan rass, get ekki séðn neina aðra hugsanlega skýringu. En hefði ég verið í þessum kjól þá hafði hún að sjálfsögðu þurft að velja sér annan. Það hlýtur að vera hátindur niðurlægingarinnar og botn skjálfvirðingar að lenda í því að vera í samskonar kjól og e-r önnur á sjálfri óskarsverlaunahátíðinni :P

Einnig hefði þessi vel komið til greina. Minn súkkulaði brúni og spengilegi líkami *hóst* hefði klárlega sómað sig vel í svona dýrlegum klæðum. Hún virðist vera svona 2 metrar á hæð í þessum kjól, ekki að ég sækist svo sem sérstaklega eftir því, þó auka 5 cm væru alveg vel þegnir....nei annars þarf þá ekki. En ef svo bæri undir að lfíið lægi við hækkun þá léti ég mig hafa það að faraí háa hæla ;Þ

Því miður varð ég að sleppa óskarnum þetta árið vegna mikilla anna í skólanum þessa vikuna. það þurfti akkúrat að hittast þannig á að próf og verkefnaskil í öllum áföngum væru núna í vikunni. Greinilegt að háskólakennarar eru ekki að taka mið af óskarsverðlaunahátíðinni, óskiljanlegt !!

En fyrst enginn varð óskarinn þetta árið þá er mesti spenningurinn bundinn við hverju síminn minn tekur upp á, því hann sýnir mjög svo óvenjulega heðun þessa dagana. Ég hafði vart birt bloggið hér fyrir stutt þar sem ég lofaði þrautsegja hans í hástert þegar hann fór að klikka. En þessi klikkun er soldið skemmtileg vegna þess hve fjölbreytileg hún er og í hve birtingarmyndir hennar eru ólíkar. Fryst, hann velur úr þau símtöl sem ég ætti að svara. Það er nefnilega bara stundum sem hann gefur frá sér e-ð hljóð þegar hringt er í mig. Annað er að hann skiptir mjög ört um hringingu. Svo þó að hann láti í sér heyra þá kannast ég oft ekkert við hringinuna og fatt ekki að það sé minn sími sem er að hringja. En það sem mér finnst samt eiginlega verra að það fer algjörlega eftir duttlungum símans hvenær eða á annaðborð hvort vekjaraklukkunni þóknast að vekja mig. Helga kom með þá snilldar tillögu að hún gisti uppí hjá mér og þá gæti síminn hennar vakið okkur báðar. Þetta var bara gert einu sinni þar sem minn elskulegi sími ákvaða að halda okkur konstert, fyrir allar aldir. Helga kunni ekki alveg að meta þennan listræna gjörning svona snemma morguns :P

En af öðrum andsettum rafmagnstækjum er það helst að frétta að matrvinnsluvélin hefur verið úrskurðuð ónýt. Það sem við höfðum bundið vonir við að væri bara tímabundið fúllyndi reyndist vera algjör uppgjöf. Það vill nú reyndar þannig til að við Helga gáfum mömmu þessa vél í afmælisgjöf fyrir nokkrum árum og núna styttist einmitt í afmælið hennar, svo ný matvinnsluvél kemur sterk inn sem möguleg afmælisgjöf, sem við geymum svo fyrir hana þangað til hún hefur náða að rýmka eitthvað í skápununm heima í sviet ;) (sorry mamma, nú veistu hvað þú færð í afmælisgjöf). En ég kunni reyndar mjög vel við fyrirkomulagið sem við höfðum þegar kom að afmælisgjöfum handa mömmu þegar við Helga vorum litlar. Þá lét mamma okkur einfaldlega hafa pening svo við gætum keypt handa henni afmælisgjöf sem var iðurlega eitthvað missmekklegt úr kaupfélaginu. Man sérstaklega eftir einu skipti þegar mamma hafði látið okkur hafa pening og við stóðum í ströngu að reyna að finna eitthvað í hillum kaupfélagsins sem okkur þótti fýsilegt en þrátt fyrir framúrskarandi úrval í gjafavörudeildinni þá fundum við ekki neitt sem okkur langaði að geaf mömmu. Mamma var gengin í málið með okkur og reyndi að sannfæra okkur um að henni langaði bara í allt (og mamma er btw hræðilegur lygari) en stakk svo upp á að við gæfum henni bara peninginn aftur....hvurslags uppástunga er það eiginlega ??? Og áttum við þá ekki að gefa henni neitt. Þá lá við dúettgráti þarna á miðju kaupfélagsgólfinu, en þetta bjargaðist fyrir horn að lokum og við keyptum forláta uglu-stytty-krukku, agalega lekker ;)

Svo hef ég komist að því að uppþvottavélin hljóti að vera af Egypskum eða eigi uppruna sinn að rekja til Túnis og finni sig því knúna til að taka þátt í uppreisnunum þar. Það fer algjörlega eftir hennar dutlungum hvort hún þrýfi leirtauið eða ekki. Oftast gefur hún bara frá sér hávaða og læti en skilar svo öllu jafn skítugu til baka. En ég ætla nú ekki að láta hana kúga mig til að vaska upp sjálf! Það var munur þegar svona tæki voru gerð til að endast og gerðu það án alls múðurs.

En jæja ég fór víst á fætur fyrir klukkutíma til þess að fara að læra (samt aðallega til að fá mér hafragraut) en í stað þess er ég búin að bulla hér um galakjóla og krankleika heimilstækjanna, það hlýtur að vera eitthvað sem allir hafa áhuga á að lesa.

Þetta gengur ekki lengur, áfram með smjörið og upp með lærdómsfjörið

Munið að fara í hlýja sokkar, snjórinn getur verið kaldur

Gróa ;)

Laugardagslærdómur

Það er fátt jafn hressandi og lærdómslaugardagskvöld. Sjaldan sem sjálfsvorkunin nær öðrum eins hæðum enda er ég handviss um að ég hljóti að vera eini háskólaneminn í öllu landinu sem sitji við skruddunar og allir aðrir séu að njóta lífsins listisemda, eða ég tel mér allavega trú um það til að réttlæta vorkunina. Það er sennilega þessari kjarnorkusjálfsvorkun að kenna að yfirleitt fer minna fyrir lærdómnum en áætlanir gerðu ráð fyrir. Afköstin eru yfirleitt í algjöru lágmarki, nema þá ef ske kynni í kaffidrykkju því oftar en ekki verður það aðeins þar sem ég fer fram úr áætlun. Ég set mér oftast markmið að komast yfir ákveðið efni en þarf oftar en ekki að endurskoða markmiðin og breyti þeim í kjölfarið í tímamörk (þ.e. læra þar til klukkan verður eitthvað ákveðið) annars þyrfti ég að sitja langt fram á nótt við lesturinn (eða ekki lesturinn). Annars held ég að það fari að styttast í að ég fari í eitthvað sterkara an kaffið. Veit ekki hversu oft ég er búin að ranka við mér í slefunni í miðri bókmenntasögunni. En ég mæli samt alveg með þessari aðferð ef þið nennið ómöglega að lesa eitthvað. Þá er algjörlega málið að leggja sig aðeins með adlitið á bókinni, slefa pínulítið og skella svo bara bókinni aftur þegar maður vaknar ;) Veit samt ekki alveg hversu vel bókasöfn landsins taka í þessa aðferð, það er allt annað mál.


Nóg um lærdóm enda er ég hætt í kvöld.


Ef ég ætti eina ósk núna þá myndi ég óska þess að það væri komið sumar (þar að segja þegar ég væri búin að óska mér óteljandi óska). Mikið finnst mér vera farið að teygjast á þessum blessaða vetri og nóg er eftir af honum enn, ekki einu sinni kominn bolludagur. Ekki hjálpar það manni við að reyna að halda geðheilsunni að á hverju degi kemur nýr bæklingu frá einhverri ferðaskrifstofunni.Vá hvað ég hefði ekkert á móti því að hoppa upp í næstu flugvél og fljúga eitthvert þar sem hitastigið er ca 20°hærra en hér og allt er innifalið ;) Mér finnst það ekki skrítið að það skuli alltaf vera met sala á utanlandsferðum sama hversu blankir íslendingar eru. Ég gekk svo langt að kaupa mér brúnkukrem í vikunni. Við Helga skelltum okkur nebblega í þann stórskemmtilega tím "kviður og bak" einn morgun í vikunni og þegar ég leit í einn af ótalmörgum speglum sem er að finna í World class þá komst ég að þeirri skemmtilegu tilviljun að ég er nákvæmlega eins á litin og veggirnir í salnum sem tíminn er í. Vildi að ég gæti sagt að veggirnir væru fallegar strandbrúnir en nei...þeir eru skjannahvítir. Helga gekk reyndar skrefinu lengra og fór í ljós. Það bar líka svo góðan árangur að ef hún liti út eins og Kim Kardashian þá gæti þessi mynd allt eins verið af henni, ekki slæmt :P

Sumrin eru svo yndisleg. Allir eru svo miklu glaðari, aldrei myrkur og meira að segja stundum gott veður! Það er svo gaman að fara á böll, spila krikket, sofa í tjaldi, grilla, fara á árabátnum út á mitt ballarhaf og allt hitt sem maður gerir á sumrin. Þegar fyrst freknan kemur á nebban þá er tilefni til að brosa :)

En kannski ég reyni samt að splæsa einu eða tveim áður en til þess kemur að freknurnar láti sjá sig. Upp með húmorinn eins og vitur maður sagði eitthvert sinn.

Jæja, ætli það sé ekki best að ég komi mér í háttinn áður en ég finn upp á einvherju fleiru til að kvarta yfir.

En af öllu því sem ég hef lesið og lært í dag þá er það eitt sem stendur upp úr : Ekki fara glorhungruð í Krónuna og hvað þá í félagi við aðra manneskju sem er enn hungraðri, stærri og sterkari. Það kostar marga þúsundkalla :P

Góða nótt og sofið rótt

Grói Gump ;)

Innlit útlit

Við erum stödd í kóngsins Kaupmannahöfn. Nánar tiltekið á lítilli götu á Austurbrú, Horsensgade 6. Þar hafa þau komið sér fyrir skötuhjúin Sigurbjörg Þorsteinsdóttir og Andri Steinn Guðjónsson. Þetta unga og efnilega fólk hefur svo sannarlega komið sér vel fyrir í þessari litlu og sætu íbúð og notið þess að nostra við innanstokksmuni, bæta í innbúið og punta hjá sér. Siburbjög, betur þekkt sem Sibba, stundar það grimmt að fara á svokallaða "loppemarket" og má með sanni segja að hún sé orðin ansi fær í að hafa uppá hinum ýmsu gersemum. Allir þessir litlu hlutir sem við fyrstu sýn virðast kannski vera ómerkilegt gamalt

drasl öðlast svo sannarlega nýtt líf hérna í íbúðinni. Heildarútkoman, þegar öll smáatriðin koma saman með fallegum mublum og öðrum nauðsynjum, gleður augað og gerir íbúðina

ákaflega huggulega og góðan íverustað - hér líður manni vel.

Það sem einkennir íbúðina þó öðru fremur eru myndir. Sætar myndir af dýrum, teiknimyndafígúrum, náttúru, borgarlífi og svo auðvitað myndir af lífinu sjálfu sem vekja upp hlýju og minningar um góða tíma.

Bottom line - látið hugmyndaflugið ráða ferðinni. Bangsar, skart, myndir, föt, kósý og krútt :)

Úr einu í annað, en samt alltaf það sama

Á síðustu önn var ég í áfanga sem nefnist "aðferðir og vinnubrögð". Þar er lögð áhersla á að kenna okkur réttu vinnubrögðin við fræðilega skrif. Eitt af því sem staglast var á all önnina var að við ættum að vera eins og leiðsögumenn og leiðbeina lesendum okkar í gegnum textann sem verður að vera bundinn saman þ.e. allar efnisgreinarnar fléttaðar saman í eina heild. Þar sem þetta blogg er háfræðilegt þá liggur það beinast við að við nunnur tileinkum okkar þetta í skrifum okkar hér. Reynum af fremsta megni að leiðbeina ykkur í gegnum bloggin og tengja þau saman svo þið ,lesendur góðir, fáið einvhern botni í það sem við höfum fram að færa ;)

Ekki svo alls fyrir löngu var ég að rembast við að lesa Króka-Refs sögu, fyrir þá sem ekki vita þá er það Íslendingasaga. Það getur bara þýtt eitt: ég var alltaf að sofna. Bara við það að opna bókin sótti að mér þessi líka ótstjórnlega þreyta. Eins og gefur að skilja náði ég ekki miklu samhengi í söguna þar sem hún var í sí og æ sliltin í sundur með draumum, svefni og slefi :P En það hefði eflaust engu breytt þó ég hafði verið með fullri rænu, sagan hefði án efa verið alveg jafn sundurslitin og innihaldslaus. Nú kemur tenging við síðasta blogg. Fræðmennskan alveg að gera sig hérna. Íslendingasögurnar eru alveg eins og útvarpsþátturinn Tívolí á FM 95,7. Það er greinilegt að við höfum ekkert breyst frá því þessi eyja byggðist. Erum alltaf að hjakka í sömu förunum bara á misgóðum farartækjum. Því get ég slegið um mig og og þóst vera rosalega vel að mér í Íslendingasögunum og sagt að þetta blogg verði í anda Hallfreðar sögu sem er Íslendingasaga nátengd konungasgönum en mjög sérkennileg í byggingu og sundurlaus. En þeir sem lesa milli línana sjá skirfað stórum stöfum TÍVOlÍ FM 95,7 !!!!

Þessu tengt þá held ég að við eigum mjög erfitt með að læra af mistökum okkar. Við höfum t.d. ekkert lært af hruninu. Það finnst mér sjást glöggt á viðbröðum margra sem sjá símann minn. Eftir ca. tveggja tíma hláturskast kemur yfirleitt eitthvað comment þar sem ruslatunnu, forngrip, talstöð eða þjóðminjasafninu bregður oftar en ekki fyrir. Jú ég skal viðurkenna það að hann er gamall, soldið stór og illa farinn eenn....hann virkar nákvæmelga eins og þegar ég keypti hann. Það er reyndar ekki hægt að fara á netið, setja á speaker og það er enginn áttaviti , gps eða i-tunes enda engin þörf á því. Hélt reyndar um daginn að hann ætlaði væri að gefa upp öndina. Vekjarinn hætti að virka og það fór algjörlega eftir hans geðþótta hvort hann lét í sér heyra þegar hringt var í mig. En það þurfti ekki annað en láta hann gossa einu sinni í gólfið og þá var hann nánast eins og nýr ;)

Sama má segja um körfubolta skóna mína....

Nei....nú er ég að grínast. Þeir eru úr sér gengnir og ég er búin að fá mér nýja. En ég var varla búin að reima þá á mig í fyrsta skiptið þegar þeir fóru að rifna. Ég held að Kobe hafi gert ráð fyrir að maður svífi bara um loftin þegar hann hannanði þessa skó, eða hannaði ekki þessa skó. Eftir áralanga tryggð við Nike hef ég ákveðið að söðla yfir í adidas enda hefur endingin á síðustu 4 eða 5 pörum ekki verið mjög góð. Sjáum hvað setur.

En yfir í aðra sálma.
Valentínusardagurinn stóðst ekki væntingar, aldrei þessu vant. Engin ástarjátning, enginn þokkafullur karlmaður fyrir neðan gluggan hjá mér syngjandi og spilandi á banjó fögur ástarlög. Ekki einu sinni lítið leynilegt ástarbréf. Það er allaveg deginum ljósara að við erum ekki eins amerísk og við viljum af láta (nema þá kannski í vextinum) Mér finnst líka að herramenn þessa lands séu allir af gamla skólanum. Ég þurfti að fara upp í múrbúð fyrir hann pabba í dag að kaupa flísar. Það kemur fyrir að ég þarf að fara í verslunarleiðangra sem þessa í búðir þar sem manneskjur eins og ég eru ekki alveg undir miðri meðaltalskúrfu viðskiptavina. En hvað um það ég er komin þarna í búðina og búin að snúa mér í nokkra hringi meðan ég reyndi að átta mig á því hvað snéri upp og hvað niður. Þá kemur til mín eldri Herramaður (með stróu h-i takið eftir) og býður mér aðstoð sína. Hann virtist alveg sjá það að hefði meiri áhuga á að vera í flestum öðrum búðum, nema þá ef ske skynni Bílanust. En ég næ að koma því út úr mér hvað mig vanti. Maður þessi virtist þekkja hverja og eina einustu flís undir vörunúmeri og hann var ekki lengi að finna þessar flísar sem ég átti að kaup, ná í þær inn á lager og áður en ég vissi voru kassarnir komnir inn í bíl og ég þurfti ekki að gera handtak. Ég eiginlega beið bara eftir því að hann byðist til að borga flísarnar fyrir mig líka.



Ég geri engar væntingar til konudagsins, enda er mér mein illa við að vera kölluð kona, ekki af því ég líti á mig sem karlkyns, kann bara mun betur við stúlka eða dama ;) En ég komst samt að því að ég á einhverstaðar leyndan aðdáenda og það súkkulaðigerðarmann mjög líklega frá aldingarði súkkulaðinsins Belgíu, sem hefur nefnt efitr mér hjartalaga konfekkt. Sibba var svo elskuleg að senda mér einn kassa.







Nóg af fræðilegum skrifum í bili
Gróa

....

Þetta blogg verður í anda uppáhalds útvarpsþáttar míns og minnar kæru vinkona Helgu Einarsdóttur, Tívoí á FM 95.7, gjrösamlega innilhaldslaust en kemur samt vonandi ekki til með að valda neinum heilaskaða. En lesturinn er samt algjörlega á ykkra ábyrgð :P

En hvað um það. Ég var komin hálfa leið upp í rúm, planið að vakna snemma og reyna að læra soldið áður en ég verð allt of eirðarlaus út af leiknum sem er á morgun. En þegar ég fór að hugsa málið nánar og reikna út hvað "snemma"gæti falið í sér þessa dagana þá fékk ég það út að best væri að vaka aðeins lengur. Ég er nebblega mjög mikil svona tímabila-manneskja þegar kemur að svefnvenjum og núna er ég á "vakna mjög snemma" tímabilinum. Held að ég sé búin að fara á fætur upp úr 6 alla morgna vikunnar. Önnur tímabil einkennast t.d. af því að ég þarf alltaf að fara að pissa um miðja nótt, svo mætti halda að það dygði mér ekki að vera í tvíbreiðu rúmi því stundum koma margar nætur í röð þar sem mér tekst að liggja ofan á hendinni eða koma henni þannig fyrir að hún verður svo dofin að ég þarf beisiklí að leita að henni. Ekki fyrir svo löng greip mig mikil skelfing þar sem ég var full viss um að ég hefði verið aflimuð í svefni en svo hékk höndin bara fram af rúminu alveg stein dauð en í kjölfarið fylgdi versti náladofi ársins.....Ég er reyndar vanalega mjög árrisul, aðallega af því ég hlakka svo til að fá mér morgunmat og það vill nebblega svo til að ég hlakka einstaklega mikið til að borða morgunmatinn á morgun sem gerir það enn líklegra að ég fari fram úr á ókristilegum tíma. Þannig er mál með vexti að ég ætla ekki að fá mér hafragraut á morgun, ég man ekki hvenær það gerðist síðast heldur ætla ég að fá mér þetta dýrindis múslí sem ég bjó mér til um daginn og er búin að hlakka svo mikið til að fá mér kúfaðan disk af með fullt af ávöxtum og að sjálfsögðu skola því niður með yndælis kaffi!!! Af hverju í ósköpunum er ég ekki löngu farin að sofa ef þetta er það sem morgundagurinn bíður upp á :P Enn og aftur er ég farin að tala um mat, mér er ekki viðbjargandi.

En allaveg þá ætlaði ég að fá mér einn tebolla af detox teinu góða sem nú þegar hefur fengið sína umfjöllun hér (tek það fram að detox er blótsyrði í mínum eyrum ) fyrir svefninn og skella í leiðinni inn einu litlu myndabloggi. En nei ég var varla búin að kveikja á myndavélinni þegar hún tilkynnti mér það að rafhlöðurnar væru tómar, þá hófst dauðaleit að nýjum rafhlöðum sem bar ekki árangur sem erfiði. Og ekki nóg með það því meðan á leitinni stóð kólnaði teið svo ég mátti þvæla í mig köldu detox sulli.

Reyndar var ein önnur ástæða fyrir því að ég frestaði háttatíma mínum. Setti uppþvottavélina af stað fyrir stuttu. Vanalega hef ég hana bara í gangi þó ég sé farin að sofa en það bárust einvher óvenjuleg hljóð frá henni núna. Engu líkara en þetta væru angistaróp frá einvherjum sem lokast hefði inni í henni, þorði samt ekki fyrir mitt litla líf að athuga hvort það gæti verið. Ákvað frekar að bíða aðeins og sjá hvernig málin þróuðust. Væri líka betra að vera á fótum ef vélin tæki upp á því að sprynga í loft upp, eins og ég hef reyndar allt eins búist við síðan við fluttum hignað inn enda er vélin andsetin eins og flest önnur heimilstæki hér, já þar er skíringin á óhljóðunum komin, andanum er greinilega eitthvað misboðið. Núna síðast var það matvinnsluvélin sem fékk kastið svo að reyk og mikinn óþef lagði upp frá henni (það var ekkert í henni sem hún ætti ekki að ráða við), hef ekki lagt í að athuga með heilsu hennar síðan.

En mér heyrist andinn vera þagnaður svo ég held að ég komi mér bara í bælið. Ef ég væri hagmælt þá myndi ég yrkja ferskeytlu þar sem ég léti vælið og bælið ríma saman, læt það samt vera í þetta skiptið.

Ætla að enda á að vekja athygli allra á því að á morgun verður kröfuboltaveisla í DHL-höllinni sem enginn ætti að láta fram hjá sér fara. Meira um það hér

Tíminn líður og múslíið bíður :)
Góðar stundir
Gróa

Sjálfsvorkun.....eða bara ekki!

Varúð - til að byrja með verður þetta mikið sjálfsvorkunarblogg.
Ég er í besta formi lífs míns akkúrat núna. Hlakkaði hrikalega til að keppa um helgina. En á hástökksæfingu á miðvikudaginn fékk ég eitthvað helvíti í hásinina, samt ekki í stökklöppina eða þá hásin sem ég var að díla við á síðasta ári - heldur hina! Þetta er ekkert alvarlegt, ég er búin að fara til læknis og sjúkraþjálfara og það eru allir mjög jákvæðir. En þar sem ég nenni sko ekki að vera að díla við þessi meiðsli næstu mánuðina þá tökum við enga sénsa á þessum bæ og því keppi ég ekki í þraut á sunnudaginn.

Þetta er sérstaklega sárt í ljósi þess hvað ég fíla mig vel og á æfingarnar og flestar keppnir hafa gengið vel undanfarið. Þetta kemur því alveg á versta tíma. Ég ákvað því að taka daginn í dag til þess að svekkja mig á þessu, taka trisespisning og allan pakkann. Ég fékk mér hrikalega sveitt lasagnea í hádegismat, sit núna og hlusta á niðurdrepandi tónlist, drekk kaffi með koffíni í, borða súkkulaðirúsínur og hnetur....og ég myndi fá mér ristað brauð með smjöri, sultu og osti, ef ég bara ætti brauð, smjör, sultu og ost....já og brauðrist. Svo fer ég í mat til Védda í kvöld og ef að Anna verður búin að baka brauð eins og alltaf ætla ég klárlega að fá mér brauð með smjöri! Þar að auki skoða ég endalaust mikið af skóm og fötum á netinu og plana hrikalegan verslunarleiðangur um leið og hásinin lagast :)

En á morgun verður sko komið annað hljóð í strokkinn og skrokkinn líka. Þá mun ég bara hlusta á "Happiness" með Alexis Jordan og gera hrikalega gott úr öllu saman. Gerast kúluvarpari í einn dag, fara með Védda, Nick og Kim til Gautaborgar og keppa í kúlu og ekkert rugl :P Þá mun ég líka segja að þetta hafi ekki getað komið upp á betri tíma. Þetta gerir að verkum að ég verð hrikalega hungruð og vel stemmd þegar kemur að því að keppa aftur í maí...hehe og reyndar nenni ég eiginlega ekki að svekkja mig á þessu það sem eftir lifir dags, miklu skemmtilegra að byrja bara strax að undirbúa sig fyrir sumarið. Þannig að ég helli kannski bara þessum kaffibolla númer tvö og sleppi brauðinu í kvöld :P Þegar ég kem heim ætla ég svo að taka aftur 30 daga hreinsun í mataræðinu mínu og já bolludagurinn fellur þar inní með ásettu ráði. Ég tók nefnilega í höndina á Gróu systir um daginn og sagði "Ég fæ mér bollu ef ég kemst á EM (bolludagurinn er nefnilega mánudagurinn eftir EM) en ég fæ mér ekki bollu ef ég kemst ekki" Maður verður að standa við skuldbindingar sínar :P

Þetta gerir nú ekki mikið til, þetta er bara eitt mót. Koma svo, ekkert rugl! Upp með húmorinn :)